W lesie...

Wolno i sennie chodzą
po jasnym tle błękitu
srebrzystobiałe chmurki
z połyskiem aksamitu.

Niekiedy się zasrebrzy
pod słońca blask z ukosa
jaskółka śmigła, czarna,
sunąca przez niebiosa.

Po łące cichej, jasnej,
w srebrne objętej ramy
przez opalowy strumień
złote się kładą plamy.

Szmaragdem słońce błyska
na ciemnej drzew zieleni,
lub przez konary rzuca
ognistych pęk promieni.

Po niebie i po lesie,
po łąk zielonych łanie,
przejrzyste, zwiewne idzie
błękitne zadumanie.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer

W sobotę wybrałam się na spacer do lasu...ten zapach, widoki, śpiew ptaków...było pięknie...

Pochwalę się jeszcze wyróżnieniem, które dostałam od Marzycielki:-) Bardzo się cieszę  i jeszcze raz dziękuję!

Wyróżnienie to przekazuje wszystkim blogom, które odwiedzam, jesteście dla mnie wielkim źródłem inspiracji:-)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer